Symbole obecności
Charakterystyczne dla sposobu myślenia Henryka Musiałowicza były skrót i łączenie, uogólnienie i synteza, prowadzące do znaku, symbolu. Jego dwuwymiarowe prace przybierały w ostatnim okresie twórczości formę kilimów, sztandarów i kolaży.
Henryk Musiałowicz w swojej pracowni w Cieńszy.
Faktura kolaży Musiałowicza powstawała dzięki połączeniu różnych materiałów. Artysta wklejał fragmenty wcześniejszych obrazów, zdjęcia, dodawał własne zapiski na papierze. „Myślę, że tworzenie jest aktem tajemniczym, bowiem sztuka jest nieustannym poszukiwaniem” – podkreślał Musiałowicz (zobacz katalog).
Henryk Musiałowicz zmarł 24 lutego 2015 roku, przeżył 101 lat. Do końca pracował twórczo. Mieszkał w Warszawie, ale letnie miesiące spędzał w stworzonej przez siebie wiejskiej rezydencji w Cieńszy, niedaleko Pułtuska. Tam w ciszy i spokoju pracował nad ostatnim cyklem: przestrzennymi rzeźbami, współczesnymi totemami, słupami, którymi znaczył swoją obecność. Tworzył, jak sam mówił, „aby znaleźć siebie i to, co w nim samym jest, co łączy indywidualne doznania z doznaniami ludzkości”. „Twórczość to wieczne poszukiwanie siebie, by wzbogacić odbiorcę, by odsłonić mu swoje światy, aby on szedł jeszcze dalej i odnalazł siebie” – podkreślał Musiałowicz. Oprócz tych ostatnich kompozycji, w dorobku artystycznym Musiałowicza znajdują się też setki, może tysiące rysunków i obrazów na papierze, płótnie i desce.
Wernisaż wystawy „Henryk Musiałowicz. Kolaże” w galerii sztuki spa spot odbył się 13 maja 2012 roku. Artystę reprezentowała jego córka Jolanta Musiałowicz.
